پدر تنبک نوازی معاصر ایران کیست ؟تنبور نوازی، آموزش تنبور نوازی ، آموزش تنبور مقدماتی ، آموزش تنبور تخصصی

• 1398-03-20

پدر تنبک نوازی معاصر ایران کیست ؟تنبور نوازی، آموزش تنبور نوازی ، آموزش تنبور مقدماتی ، آموزش تنبور تخصصی

با ما همراه باشید تا به داستان زندگی جالب مرحوم حسین تهرانی بپردازیم .
او که متولد سال 1290 در تهران، پدرش میرزا اسماعیل ، از کسبه معتمد خیابان عین الدوله بود . علاقمندی پدر به موسیقی سبب می شد بیشتر اوقات دوستان نوازنده اش را به خانه دعوت کند و این زمینه را برای حسین فراهم کرد تا با موسیقی انس گرفته و به آن علاقمند شود. علاقه تهران به ساز ضربی گرایش پبدا کرد اما در کمال تعجب پدرش مخالف این علاقه بود. جبر زمان ! در آن دوران علاقه به موسیقی و به خصوص نوازندگی جرم محسوب می شد !
حسین با وجود علاقه شدید به تنبک ، به احترام پدر ظاهرا آن را کنار گذاشت.
اما ضرب المثل خواستن توانستن است را فراموش نکنید.
حسین مناسب ترین راه برای دور نشدن از تنبک را رفتن به زورخانه دانست که تا با ریتم های ضرب زورخانه ای آشنا شود.
بله ! حسین در مسیر آرزویش پا گذاشته بود . در این رفت و آمد ها به زورخانه با استاد بدیع زاده آشنا شد.
زندگی حسین متحول شد ، چرا که استاد بدیع زاده به استعداد ذاتی او پی برد و در محفلی او را با دوستان خود از جمله ابوالحسن صبا، ملک الشعرای بهار ، حبیب سماعی مطرح کرد و .. آشنا کرد.
حسین تهرانی در محضر این اساتید بزرگ موسیقی ، استعداد شگرف خود را ثابت کرد.
اینجا بود که داستان آشنایی استاد صبا با حسین تهرانی شروع شد. استاد مجذوب هنر حسین شد و از آن طرف حسین نیز شیفته او گشت و برای شرکت در کلاس های استاد صبا لحظه شماری می کرد.
در این قسمت وارد سیر صعودی و حرفه ای زندگی استاد تهرانی می شویم.
در سال 1307 تهرانی شروع به آموختن ضرب به صورت حرفه ای با اسماعیل زاده کرد. او به این بسنده نکرد و برای یادگیری بیشتر از وجود اساتیدی چون روان بخش ،غیاثی و کنگرلو که تبحر زیادی در تکنیک تنبک نوازی داشتند ، فیض برد .
در سال 1320 " انجمن موسیقی ملی " به همت روح الله خالقی پایه گذاری شد که تهرانی از اعضای اصلی آن و تنها نوازنده تنبک بود.
در سال 1323 شروع به تدریس تنبک در به مدرسه کلنل وزیری کرد.
در سال 1328 تهرانی اقدام به تشکیل دوره های آموزش تنبک در هنرستان موسیقی ملی کرد. در آن زمان که آموزش تنبک کم ارزش شده بود این اقدام حیات بخش تهرانی کاملا به موقع بود.
او برای اولین بار " گروه تنبک " را تشکیل داد و برای آنها اقدام به تنظیم قطعاتی کرد که سبب شود بر پیشرفت و علاقه هنرجویانش افزوده شود.
اتفاقات خوب برای تنبک شروع شده بود. برای نخستین بار در تلویزیون ملی کنسرت نوازندگی تنبک نمایش داده شد.

تهرانی در جوانی در یک کارگاه صنعتی مشغول به مکار بود که متاسفانه دچار سانحه شده و یکی از چشمانش را برای همیشه از دست داد. علت گذاشتن عینک دودی همیشگی این بود.
حسین تهرانی هیچ وقت خانواده ای تشکیل نداد. او علاقه ای ثروت اندوزی نداشت و تا آخر عمر در خانه کوچکی که به کمک وزارت فرهنگ خریداری کرده بود ، زندگی کرد.
سرانجام در هفتم اسفندماه 1352 در گذشت.
مزار او در قبرستان ظهیروالدوله قرار دارد.

روحش شاد و یادش گرامی باد.