آموزشگاه سه تار انقلاب

آموزشگاه سه تار انقلاب - وزن پایین- رانش تمام پیانوها شامل پیانوهای کلاویه سنگین الکترونیکی، به طور استاندارد معادل 50 گرم است و صرف نظر از وزن لمس پیانوها، به مقدار اندکی از پیانویی به پیانوی دیگر متغیر است، البته به اندازه 10 تا 20 درصد در پیانوهای دیجیتالی کلاویه سنگین، نسبت به پیانوهای آکوستیک، سبک تر است. وزن پایین- رانش در کی بردهای کلاویه سبک، بسیار سبک تر است. در حین اجرای پیانو، این وزن 50 گرمی کسر کوچکی از نیروی لازم برای نواختن پیانو است؛ بخش اعظم نیرو برای تولید صدا به کار می رود. در پیانوهای آکوستیک، این نیرویی است که برای انتقال سرعت به چکش ها استفاده می شود. در سازهای دیجیتالی، واکنش الکترونیکی به حرکت کلاویه و مقاومت مکانیکی، ثابت است. در هر دو مورد، می بایست علاوه بر نیروی لازم برای تولید صدا، بر لختی مکانیزم غلبه کنید. در سازهای دیجیتالی، لختی اجزای مکانیکی کمتر است؛ زیر در آن ها این لختی فقط مربوط به کلاویه هاست؛ اما در سازهای آکوستیک، لختی چکش ها نیز اضافه می شود. این قضیه حساسیت کلاویه های آکوستیک را به ضربه های احتمالی کمتر می کند. در نتیجه، زمانی که با سرعت های زیاد یا ضربه های مقطع17 اجرا می کنید، تفاوت بیشتری بین پیانوی آکوستیک و دیجیتالی احساس می کنید تا زمانی که با لگاتوهای18 آرام اجرا می کنید. وزن لمس میزان تلاشی است که برای تولید حجم مشخصی از صدا به کار می رود و ارتباط زیادی با وزن پایین- رانش ندارد. در پیانوهای آکوستیک، وزن لمس با جرم چکش و میزان صدادهی19 آن ها (میزان سختی چکش ها) مشخص می شود.

آموزشگاه سه تار انقلاب - همچنین می توانید با کمک نرم افزارها یا سخت افزارهای کمکی یک سمفونی کامل را بسازید و در آن، ساز دلخواه خود را بنوازید. نرم افزاری وجود دارد که می تواند ساخته های شما را به نت تبدیل کند. از طرف دیگر، هیچ چیز به اندازه یک ساز رویال باکیفیت نمی تواند در ساخت قطعات به آهنگ ساز کمک کند. حتی صدای یک پیانوی رویال می تواند در بعضی مواقع الهام بخش آهنگ ساز باشد. در نتیجه اگر شما یک آهنگ ساز حرفه ای هستید، سازهای الکترونیک نمی توانند الهام بخش شما باشند؛ هرچند برای قطعات کُرال10 کفایت می کنند. * زمانی که بتوانید به سرعت به تکنیک های پیشرفت دست یابید، دیگر هیچ چیز نمی تواند شما را از گسترش افق کاری تان از ژانر کلاسیک به ژانرهای جَز11، بلوز12، پاپ13 و غیره باز دارد. اگر بتوانید ژانرهای مختلف را تلفیق کنید، مرکز توجه طیف بیشتری از مخاطبان قرار خواهیدگرفت و لذت بیشتری از این کار خواهید برد. پیانوهای دیجیتال با استفاده از امکانات خود برای این قبیل موسیقی ها مناسب هستند. * موارد بالا تنها دلایل مقدماتی برای استفاده از پیانوهای دیجیتال هستند:سازهای الکترونیک هر ساله خیلی زود دچار تغییر و تحول می شوند. یکی از پیشرفت های جذاب، ارتقای مدل ساز به جای ارتقای شبیه سازی صدای ساز است. صداسازی خوب نیاز به حجم زیادی از حافظه و قدرت پردازش دارد که می تواند سرعت عملکرد ساز را کاهش دهد. همچنین این شبیه سازی صدا تنها محدود می شود به پیانوی اصلی که نمونه سازی صدا برای آن انجام شده است. ارتقای مدل، در چند بعد می تواند انجام شود و به حافظه و نرم افزار کمتری نیاز دارد و ویژگی هایی نظیر پدال ملایم کننده صدا14، کنترل ضربه کلاویه ها و غیره را در بر می گیرد. * مسئله دیگر بحث کوک است که در پیانوهای دیجیتال امکان تغییر کوک و گام به راحتی انجام می شود، در حالی که بحث تغییر کوک در سازهای آکوستیک بسیار دشوار و تخصصی است. وزن لمس پیانو به مفهوم اضافه کردن یا کم کردن وزن سرب کلاویه های برای تغییر نیروی لازم برای فشار دادن آن ها نیست. وزن لمس، ترکیبی است از وزن پایین رانش15، لختیِ16 کلاویه ها، چکش ها و نیروی لازم برای تولید حجمی از صدا. وزن پایین- رانش عبارت است از وزنی که کلاویه ها قبل از اینکه شروع به پایین رفتن کند، تحمل می کند. این وزنی است که توسط وزن سرب ها و غیره تنظیم می شود.

آموزشگاه سه تار انقلاب - مزایا و معایب انواع پیانو * پیانوهای دیجیتالی نسبت به سازهای آکوستیک قابلیت حمل بیشتری دارند. اگرچه مدل های سبک تری هم وجود دارند؛ اما برای تمرین بهتر است از ساز سنگین تر استفاده شود تا در موقع قوی نواختن جا به جا نشود. اما حتی این سازهای دیجیتالی سنگین تر توسط دو نفر قابل حمل است و با ماشین می توان آن ها را جا به جا کرد. * وزنِ لمسِ8 (تاچ) متغیر بسیار مهم تر از آن است که مردم درک می کنند. البته، قبل از آنکه آن را یک مزیت قلمداد کنید، باید مفهوم وزن لمس را درک کنید. در کل، وزن لمس سازهای الکترونیک از سازهای آکوستیک کمی سبک تر است. این وزن سبک تر به دو دلیل انتخاب شده است:یکی اینکه نواختن را برای نوازنده های کی برد9 ساده تر کرده و دیگر آنکه نواختن آن ها را در مقایسه با سازهای آکوستیک ساده تر می کند. مشکل نواختن با وزن لمس سبک تر این است که نواختن روی پیانو آکوستیک را دشوارتر می کند. وزن لمس سازهای آکوستیک سنگین تر است؛ زیرا اگر بخواهند آن را سبک تر بسازند گران تر می شوند. یک مزیت داشتن وزن لمس بیشتر در ساز آکوستیک این است که می توانید در حین نواختن، کلاویه را بهتر احساس کنید، بدون اینکه ناخواسته، نت های اشتباه را اجرا کنید. اگرچه این قضیه می تواند به بی دقتی در نواختن، همراه با حرکات اشتباه انگشتان منجر شود؛ زیرا در پیانوی آکوستیک می توان به کلاویه ضربه وارد کرد، بدون اینکه صدایی ایجاد شود. شما می توانید با تمرین روی یک پیانوی الکترونیک با وزن لمس سبک، بر این مشکل غلبه کنید؛ زیرا هر فشار ناخواسته در این ساز صدا ایجاد می کند. بسیاری از افرادی که تنها روی پیانوی آکوستیک تمرین می کنند، از این موضوع آگاه نیستند که حرکات ناخواسته اشتباهی در انگشتان خود دارند. همچنین وزن لمس سبک برای سرعت بخشیدن در کسب تکنیک های مشکل بسیار مفید است. پس قبل از اینکه تمرین خود را روی پیانوی آکوستیک ادامه دهید، می توانید از سازی با وزن لمس سنگین تر استفاده کنید تا تکنیک مورد نظر را کسب کنید. این فرایند دو مرحله ای بسیار موثرتر از تمرین با کلاویه های سنگین تر است. * زمانی که تنها از وسایل متداول برای ضبط کردن صدا استفاده کنید، ضبط موسیقی پیانو یکی از دشوارترین کارهاست. در حالی که در پیانوی دیجیتالی، تنها با فشار یک دکمه می توانید کار ضبط را انجام دهید. به راحتی می توانید یک آلبوم از تمام قطعاتی که فراگرفته اید، درست کنید. هر هنرجویی بهتر است از همان ابتدای آموزش خود به ضبط کردن قطعه فراگرفته شده عادت کند. بسیاری از هنرجویان اجرای خود را ضبط نمی کنند و همین امر دلیل نگرانی زیاد دشواری اجرا در حضور جمع می شود. * اغلب پیانیست هایی که روش های تمرین خوبی را دنبال می کنند و به سطح حرفه ای می رسند، قطعات خود را آهنگ سازی می کنند. پیانوهای دیجیتال ابزار مناسبی هستند برای ضبط و اجرای ساخته های شما با سازها و صداهای مختلف، بدون نیاز به نوشتن نت آن ها.

آموزشگاه سه تار انقلاب - * سازهای الکترونیک همیشه کوک هستند. کودکان خردسالی که با این سازها کار می کنند به خاطر کوک دقیق ساز دارای قوه مطلق تشخیص زیر و بمی صدا خواهندشد، اگرچه والدین این را کشف نخواهندکرد؛ زیرا کودکان آزمایش نمی شوند. پیانوهای آکوستیک بلافاصله بعد از کوک شدن، به تدریج از کوک خارج می شوند و بعضی از نت ها معمولا کوک نیستند. از آنجایی که از نظر آماری، تعداد پیانوهای آکوستیک خارج از کوک بیشتر است، کوک بودن پیانوهای دیجیتالی یک مزیت بزرگ محسوب می شود. * با استفاده از هدفون و پیچ تنظیم صدا، می توانید بدون مزاحمت برای دیگران تمرین کنید. همچنین قابلیت کم کردن صدا در این سازها برای کاهش صدمه دیدن گوش، زمان تمرین پاساژهای7 قوی، مفید است؛ یک دلیل مهم برای هر فرد در هر سنی. اگرچه پیانیست های جوان می توانند صداهای بلند را تحمل کنند، به مرور زمان و با رسیدن به 50 سالگی از قدرت شنوایی کاسته می شود و این روند با مسن تر شدن رو به افزایش خواهدبود. حفاظت کردن از گوش ها از 20 سالگی بهترین راه جلوگیری از این روند است. اگر شما یک نوازنده حرفه ای هستید، باید بدانید که حتی یک ساز الکترونیک (در حالتی که صدای آن خاموش باشد) نیز می تواند به اندازه قابل توجهی برای اطرافیان نویز ایجاد کند. بنابراین اشتباه است اگر تصور کنید صدای یک ساز دیجیتال (یا یک ساز آکوستیک در حالت صامت) کاملا از بین می رود.

آموزشگاه سه تار انقلاب - پیانوهای الکترونیکی در حال حاضر بهترین پیانوهای دیجیتالی به دلیل کنترل و رنگ صدا، از پیانوهای رویال در سطح پایین تری قرار دارند؛ اما به سرعت در حال پیشرفت هستند. بهترین پیانوهای دیجیتال از نظر به دست آوردن تکنیک با پیانوهای رویال قابل رقابت هستند. البته بلندگوهای ارزان قیمت توانایی رقابت با جعبه صدای پیانوهای رویال را نخواهندداشت و قطعا سازهای الکترونیکی آتی با سیستم صوتی قوی تری به بازار خواهندآمد. پیانوهای دیواری برتری کافی درباره پرورش تکنیک ندارند تا بتواند استفاده از آن ها را در مقایسه با پیانوهای الکترونیک باکیفیتی که به راحتی در دسترس بوده، ارزان هستند و نیاز به تعمیر و نگهداری ندارند، تضمین کند. امروزه تحت شرایط ثابت و استفاده روزانه، می توان از سازهای الکترونیک به مدت 10 سال استفاده کرد تا جایی که عملکرد آن ها سخت و همراه با صداهای اضافه شود. دلیل دیگر ارتقای پیانوی دیجیتال بعد از پنج یا هفت سال این است که مدل های جدید بهتر و ارزان تر هستند. از آنجایی که مشکل عمده سازهای الکترونیک، عملکرد کلاویه آن هاست، بهترین راه برای آزمایش این عملکرد اجرای تکنیک تریل3 سریع است. به خاطر چند مزیت منحصر به فرد در پیانوهای دیجیتال، اغلب پیانیست های حرفه ای، از هر دو پیانوی دیجیتال و آکوستیک با هم استفاده می کنند. در اینجا به چند دلیل آن اشاره می کنیم: * با قیمتِ به مراتب کمتری نیست به پیانوهای دیواری، می توانید یک پیانوی دیجیتال نو خریداری کنید که تمام ویژگی های مدنظرتان را داشته باشد:88 کلاویه، 128 پلی فونی4، هدفون، کنترل صدا، کنترل لمس (تاچ)، قابلیت تقلید صداهای سازهای مختلف، مترونوم، ضبط، خروجی آنالوگ/ میدی5، انتقال، تغییر کوک و همراهی6های ذخیره شده. بسیاری از سازهای الکترونیک امکانات بیشتری دارند، اما این ها، ویژگی های متداولی است که در تمام سازهای دیجیتال وجود دارند. این نظر که سرمایه گذاری روی یک پیانوی آکوستیک بهتر از یک پیانوی دیجیتال است، چندان درست نیست؛ زیرا هزینه و استهلاک برای یک پیانوی آکوستیکِ نو زیاد است. هزینه نگهداری سازهای آکوستیک درخور توجه است، به خاطر نیاز به کوک و رگلاژ کردن به همراه هزینه تعمیرات دوره ای که حداقل سالی یک باز ضروری است.

آموزشگاه سه تار انقلاب - پیانو یکی از سازهای مورد علاقه بسیاری از مردم است که انواع مختلفی دارد. در این گزارش میخواهیم شما را با انواع پیانو آشنا کنیم و نکاتی درباره مزایا و معایب انواع مختلف پیانو را به شما یادآوری کنیم. پس همراه ما باشید. علاقه مندان، هنرجویان و حتی نوازنده های پیشرفته، همواره با مشکل انتخاب بین مدل های مختلف پیانو مواجه هستند. مواردی از قبیل کیفیت صدا، تعمیر و نگهداری، زیبایی، قیمت و... کار انتخاب ساز مناسب را دشوار می کند. با توجه به پیشرفت روزافزون تکنولوژی و بهتر شدن کیفیت ساخت و همچنین برطرف کردن نقایص موجود در پیانوها، رقابت بین شرکت های سازنده و فروشنده ها بسیار نزدیک شده است و همین امر باعث سردرگمی بیشتر علاقه مندان این ساز می شود. در این مطلب سعی شده تا در ارتباط با ویژگی ها، مزایا و معایب هر دسته و مقایسه ای بین عملکرد و ساز و کار آن ها اشاره شود تا علاقه مندان بتوانند در انتخاب ساز با دقت بیشتری تصمیم بگیرند. پیانو و انواع آن و مقایسه ای درباره پیانوهای الکترونیکی ، رویال و دیواری مزایا و معایب پیانوهای الکترونیکی الکترونیکی، دیواری یا رویال؟ پیانوهای رویال برای سطوح پیشرفته نوازندگی لازم است (بعد از چهار تا شش سال آموزش). با توجه به اینکه قطعات پیشرفته موسیقی با پیانوهای باکیفیت ضعیف، قابل اجرا نیستند، هنرآموزان حتی نمی توانند با این سازها تمرین کنند. از آنجایی که پیانیست هایی هستند که توسط تمرین با پیانوهای دیواری از نظر تکنیکی به سطح پیشرفته ای دست پیدا کرده اند، این کار شدنی است؛ اما کار سختی است. هیچ مدرکی مبنی بر ضرورت داشتن پیانوی رویال در به دست آوردن پیشرفت تکنیکی در مراحل مقدماتی وجود ندارد؛ اگرچه تعدادی از مربیان پیانو، داشتن پیانوی رویال را برای تمرین هنرجویان مصمم، ضروری می دانند. این بحث سرانجام به نفع پیانوهای دیواری ختم می شود، حداقل برای مبتدیان؛ زیرا اجرا با این سازها کمی سخت تر است و شاید برای پرورش اولیه انگشتان بهتر باشند. حتی برای هنرجویان سطح متوسط ممکن است ارجحیت داشته باشند؛ زیرا پیانوهای دیواری به اندازه پیانوهای رویال باکیفیت نیستند و نیاز به مهارت های تکنیکی بیشتری برای نواختن دارند. برای هنرجویان تا سطوح متوسط، تفاوت های میان پیانوی دیواری و رویال در مقایسه با عوامل دیگر نظیر خلاقیت هنرجو، کیفیت تدریس مربیان، شیوه های تمرین و نگهداری مناسب ساز ناچیز است. مهم ترین عامل در سازهای آکوستیک (رویال و دیواری) نسبت به سازهای الکترونیک (دیجیتالی)، نگهداری ساز است؛ زیرا پیانوهای آکوستیک حداقل سالی یک بار تعمیر نیاز دارند. به لحاظ کمّی، تعداد سازهای آکوستیکی که نیاز به تعمیر دارند بیشتر است؛ زیرا صاحبان آن ها از این نیاز بی اطلاع بوده اند و در نتیجه، اجرای دینامیک بسیار ضعیف، موزیکالیته1، دستیابی به تکنیک و یادگیری زیر و بمی مطلق2 را بسیار دشوار می کند. در عوض پیانوی دیجیتالی نیاز به تعمیر سالانه ندارد.

آموزشگاه سه تار انقلاب - پیانو پیانو دارای سابقه ای طولانیست ، که قدمت آن به بیش از 300 سال پیش میرسد. این ساز اقتباسی از چنگ بود، که از چکش های کوچک، برای ضربه زدن به سیمهایش استفاده شده. این مکانیزم همان چیزی است که امروزه در پیانو ها به کار میرود، اگر چه بسیار بیش از آن زمان تکامل یافته است. پیانو سازی زهی است و احتمالا محبوب ترین ساز در جهان! همان سازی که سراسر جهان در خانه ها، سالن های تئاتر، و در موسیقی مردمی و رسانه های کشورهای مختلف استفاده می شود. پیانو ها برای تولید صدا، از نیروی ضربه ای که انگشتان نوازنده هنگام فشردن کلید (کلاویه) ها وارد میکنند، برای تولید صدا استفاده میکنند. فشردن یک کلید باعث میشود یک چکش به رشته سیمی از جنس فلزی خاص که درون قاب چوبی (غالبا فلزی-مترجم) بزرگ پیانو قرار گرفته، ضربه بزند. مقدار کشش (همچنین طول، قطر، جنس و شکل و ساختار-مترجم) این سیمها با یکدیگر فرق دارد، که همین امر باعث میشود هر سیم، نت متفاوتی را ایجاد کند. این صداها در اثر لرزش سیمها به وجود می آیند و برای مدت زمان محدودی ادامه می یابند. بنابراین برای به صدا در آوردن دوباره اش، باید مجددا کلید (کلاویه) فشرده شود. یک کلید پیانو میتواند صدایی با کیفیت های مختلف ایجاد کند، هرچند که جنسش همیشه از نوع صدای پیانو است. ارگ صفحه کلید ارگ ها شبیه صفحه کلید پیانو هاست، با این حال صدایشان بسیار متفاوت است! تصور می شود که پیشینه ی ارگ به حدود 200 سال قبل از میلاد بازمیگردد، و در دنیای غرب سابقه ای طولانی داشته است. این ساز عموما در کلیساها استفاده می شود. صفحه کلید های متعددی وجود دارد که با دست یا پا نواخته میشوند. هنگامی که این کلید ها فشرده میشوند، نوازنده چرخه ای را کامل میکند که باعث میشود هوا درون ارگ به حرکت درآید. هیچ ضربه ای به صورت فیزیکی، آنچنان که در پیانو هست، وارد نمیشود. ارگ می تواند صدای یک نت را برای مدت زمان نامحدودی نگهدارد، بدون اینکه به دوباره نواختنش نیازی باشد. صدایی که از طریق استفاده از لوله ها و لوازم الکترونیکی، در ارگ ها ایجاد میشود، می تواند از صدای شیپور یا نی، تا صدای انواع سازهای بادی، متغییر باشد. کیبورد کیبوردها، اغلب پیانوی دیجیتال هم خوانده می شوند، با این حال برخی می گویند کیبورد ها بیشتر به ارگ های لوله ای شباهت دارند! آنها سازهای صفحه کلیدی مدرن و معاصرند. کیبوردها با نیروی الکتریکی کار میکنند، و زمانی که کلیدی فشرده میشود، نت ها به صورت دیجیتالی تولید میشوند. نت ها میتوانند برای مدت زمان نامحدودی امتداد یابند. کیبورد ها معمولا قابل حمل هستند. نیازی به تیون (کوک) کردن ندارند و در انواع مختلفی از لحاظ اندازه و کیفیت موجودند. از کیبورد ها می توان برای ایجاد صدای سازهای مختلف استفاده کرد، سازهایی مانند پرکاشن ها، سازهای بادی یا حتی سازهای زهی.

آموزشگاه سه تار انقلاب - پیانو بدون شک یکی از زیباترین سازهای موسیقی است و خب خیلی‌ها وقتی از دور به منظره یک پیانیست در حال نوازندگی خیره می‌شوند داستان‌های پر رمز و راز زیادی ذهنشان را به چالش می‌کشد. آنهایی که پیانو می‌نوازند ساعت‌ها در روز تمرین می‌کنند ، مرتب یک قطعه را تکرار می‌کنند ،‌تکراری که نوعی تمرین برای رسیدن به کمال رضایت مندی در اجرای یک قطعه موسیقیایی است. البته تا اینجای کار ماجرای عجیبی در میان نبوده است. داستان پیانو و نوازندگان آن وقتی عجیب می‌شود که آثار هنری خارق‌العاده‌ای از اذهانی بیرون می‌آید که به هیچ عنوان شانس در نهایی شدن آنها دخیل نخواهد بود. در واقع این خود ساز و تکه‌ها و قطعاتش نیستند که چنین هنرنمایی می‌کنند بلکه این مغز متفاوت موزیسین‌هایی‌ست که با پیانو یک اثر فوق‌العاده را خلق می‌کنند. بله،‌ موضوع بر سر یک ذهن متفاوت و یک مغز متفاوت است. موضوع این است که پیانو و نواختن آن پیانیست‌ها را به افراد متفاوتی از نظر مغزی تبدیل می‌کند. دلایل این تفاوت را در ادامه می‌خوانید: 1- نوازندگان پیانو تعادل بیشتری دارند دلیلش همین جاست؛ پیانیست‌ها هم مانند همه دیگر انسان‌ها در شرایطی متولد می‌شوند که یک نیمکره مغزشان آمادگی بیشتری برای انجام کارها دارد. این موضوع اتفاق عجیبی نیست. همه ما آدم‌ها دست ترجیحی داریم که با آن خودکارمان را نگه می‌داریم و می‌نویسیم یا با همان دست با قاشق غذا می‌خوریم. موضوعی که به دست راست یا دست چپ بودن مشهور است که این اتفاق به همان نیمکره فعال مغز مربوط می‌شود. اما داستان درباره پیانیست‌ها متفاوت است. آنها از مغزی با دو نیمکره فعال و درگیر بهره‌مند هستند. چرا؟ چون مادامیکه در حال نواختن هستند از هر دو دست خود استفاده می‌کنند، همین باعث می‌شود هر دو نیمکره مغزشان درگیر و فعالیت شود. اگر یکی از دست‌ها بخواهد ضعیف‌تر عمل کند، نواختن پیانو جواب نخواهد داد. بدون مهارت استفاده از دو دست در نواختن پیانو، در بهترین حالت ممکن صدای ناهماهنگ و نامتعارفی از ساز خارج شود. این ضرورت استفاده از هر دو دست مغز را بر آن می‌دارد تا خودش را به شکل موثری با شرایط هماهنگ کند. اگرچه همه افراد دست قوی‌تری دارند که می‌تواند دست راست یا چپ باشد اما با تمرین استفاده از هر دو دست در نواختن این ساز جذاب،‌ هر فردی می‌تواند به مرور به یک پیانیست واقعی تبدیل شود. در واقع دست ضعیف‌تر آرام آرام قدرت می‌گیرد و خودش را همتای دست قوی اولیه خواهد کرد. 2- پیانست‌ها چند کاره‌های منطقی هستند یک نوازنده پیانو خیلی راحت‌تر از دیگران می‌تواند بین لوب فرونتال‌های مغزش ارتباط برقرار کند (قسمت‌های قدامی دو نیمکره مخ) در واقع این بخش کاربردی از مغز، شامل پاسخ‌های کنترل‌ احساسات، رفتار اجتماعی و انگیزه‌ها می‌شود. بنابراین خیلی مهم و کارآمد خواهد بود اگر شما بتوانید به راحتی به این قسمت از مغز دسترسی داشته باشید. در همین راستاست که نوازندگان پیانو قدرت بیشتری در حل مشکلات و انجام چند کار در عین درستی و با روش‌های منطقی دارند و خب البته همه اینها می‌تواند از ذهن خلاقشان نشات بگیرد که انجام چند کار همزمان و مهارت رفع مشکلات را برایشان آسان می‌کند. 3- آنها آزادانه خود قابل اعتمادشان را نشان می‌دهند تحقیقی که به وسیله دکتر آنا پینهو انجام شده نشان می‌دهد تمرین زیاد و کارساز نوازنده‌ها آن قسمت از مغز را که پاسخ‌های کلیشه‌ای می‌دهد خاموش می‌کند. در عوض این نوازنده‌ها در چنین مواقعی پاسخ‌های واقعی و درست درباره اینکه واقعا چه کسی هستند و اینکه با موسیقی چه چیزی را می‌خواهند بگویند ارائه خواهند داد. در واقع بین آنها پاسخ‌های کلیشه‌ای و معمول با واژه‌های شناخته شده وجود ندارد. (این موضوع بخصوص در زندگی روزمره که نشان دادن خود واقعی آدم‌ها از ضروریات است بسیار جواب خواهد داد.) 4- آنها از انرژی مغز خود به شکل تاثیر گذارتری استفاده می‌کنند در قسمت مهارت‌های حرکتی انرژی کمتری از مغز گرفته می‌شود. بنابراین وقتی شما به مهارت‌های حرکتی خود مسلط هستید طبیعی‌ست که خون و انرژی کمتری بابت انجام این مهارت‌ها به این قسمت از مغز ارسال می‌شود در نتیجه این انرژی آزاد شده و به سایر قسمت‌های دیگر مانند بخش عبارات و ارتباطات عاطفی نسبت به آهنگ فرستاده می‌شود. 5- آنها قدرت گفتار فوق‌العاده‌ای دارند (منظور زبان روزمره‌ نیست) در مطالعه‌ای که به وسیله دکتر چارلز لیمب انجام شده است، مشخص شده وقتی پیانیست‌ها بداهه سازی می‌کنند، قسمتی از مغز که شامل مرکز زبان است به طور غیر قابل باوری فعال می‌شود. جدا از اینکه این اتفاق یک مهارت حرکتی است اما وقتی بر اثر صدا زده شدن، یک پیانیست در حالت پاسخگویی قرار می‌گیرد،‌ می‌تواند با دیگر همتایان خود گفتگو کند. (گفتگو در حین نواختن پیانو انجام می‌شود) به طور کلی موضوع این است که پیانیست‌ها بی‌نظیر هستند. بنابراین به همه افراد توصیه می‌شود اگر در خانه پیانو یا کیبورد دارند حتما روزی دست کم 5 دقیقه از وقت خود را بر روی کار کردن با آن بگذرانند. کسی چه می‌داند ؛ شاید شما سرگئی راخمنینف یا فردریک شوپن بعدی باشید. در بدترین حالت ممکن دست کم از این بعد خیلی خوب یادتان می‌آید که سوئیچ ماشین خود را کجا گذاشته‌اید و مجبور نخواهید بود یکساعتی دنبال آن بگردید.